benim küçükken en çok sevdiğim şey evcilik oynamaktı. önce bi odayı kendime ev seçer, oyuncaklarımı kafama göre evime yerleştirirdim. erkek kardeşimi bana misafir olmaya zorla ikna eder, oyuncak fincanlarımla içirdim kahvesini. saatlerce evimde hayali misafirler ağırlar, hayali yemekler yapar, oyuncak bebeğime bakar, saatlerce temizlik yapardım:) en şaşırdığımda bu zaten hayali temizliği sevmem.
3 gündür evi temizle, alışveriş yap, misafir ağırla , pasta yap, mutfağı topla o kadar yoruldum ki uzun zamandır hiç bu kadar yorulmamıştım.
çocukluğuma dönmek istiyorum gerçek ev hanımlığı yerine hayali evime davet etmek istiyorum misafirlerimi, çünkü o zaman hiç yorulmuyodum evimi temizleyip misafirleri beklerken bi taraftan oyuncak bebeğim edaya yeni kıyafetler dikerken:))
ben adam sende kadin ol :D evcilik oynarken evin babasi olmayi cok seviodum :D
YanıtlaSilhakikaten :) nasıl özlüyorum ben de o zamanlarımı. Tek beklentim anneannem çarşıya pazara çıktığında bana aslında var olan yemek takımımın öteki renkli çay takımından da alır mı idi:) ah ah, zaman çabuk geçiyor..
YanıtlaSilben bu kadar oyuncak istemem
YanıtlaSil