20 Aralık 2011 Salı

öylesine...

doğum yapalı 3 buçuk ay oldu ama hala normal hayata tam dönemedim. oğlum çok mızmız, sürekli kucak istiyor, oyuncaklarıyla oynarken bile ben yanında olmalıyım. gündüz uykuları çok kısa gece 1 den önce derin uykuya geçmiyor, hala da sık sık uyanıyo, doğal olarak hiç bişey yapacak halim kalmıyo. umudum 4. aydan sonra gaz sancılarının bitmesi, böylece daha düzene gireceğiz, inanıyorum.
geçen hafta cuma bende bebişte hastalandık, bikaç gün parka çıkmıştık hemen kuzucuğun burnu tıkandı, sesi kısıldı; bugün biraz daha iyi ama şimdide ağzında pamukçuk çıktı, böyle durumlarda kendimi çok kötü hissediyorum, sanki bişeyi eksik yapıyorumda bunlar oluyomuş gibi.
tamda nefes almaya ihtiyacım varken miniği kayınvalideme bırakıp 1 saatliğine işlerimi halletmek için dışarı çıktım.dönüşte yol üstünde LCW'dan bunları aldım.
alışveriş terapi gibi bişey. aslında hep söz veriyorum kendime LCW'dan bişey almamak için ama yol üzeri olduğundan hep yollarımız kesişiyo.
iyice daralmışken bu alışveriş iyi geldi.şimdi heyecanla mango online alışverişimi ve markafoniden aldığım çantamı bekliyorum.
bloğuma bişey yazmak iyi geldi, bunu daha sık yapmalıyım.

1 Aralık 2011 Perşembe

3.ay...


nasıl senden bahsetmeyeyim kuzucuğum, herşeyim sen oldun.
tam 3 aylık oldun; sabahları geç kalkamadığım,geceleri en fazla 3 saat kesintisiz uyuyunca sevindiğim, gündüzleri yarım saatten fazla uyuduğunda 5 dakika arayla nefesini dinlediğim, yemekleri hobi gibi arada yaptığım, 1 saat boş vakit bulsam ne yapacağımı şaşırdığım bi 3 ay geçti.
sen büyüdün; artık daha çok gülüyorsun bana, sadece ben ve baban öpünce kızmıyosun, gündüzleri çok uyumuyosun belki bu yüzden çok mızmızsın hep uyduruktan ağlıyosun canın ağlamak bile istemiyo, ellerini yemeyi çok seviyosun, gece elini şapır şapır emme sesine uyanıyorum, o bayıldığım ağzını bi sağa bi sola açıp beni güldürdüğün meme arayışlarını artık yapmıyosun.
büyüdün bebeğim, ağırlığın 7400gr, boyun 63cm.
ve bir sevgi ki seninle birlikte büyüyen tarifi imkansız.