15 Mayıs 2012 Salı

nerede kalmıştık??

biz buralarda yokken memleketteydik. bu yıl hayalini kurduğum uzun tatillerimizin ilkini gerçekleştirdik. 1 ay ben sorumluluklarımı paylaşmanın keyfini yaşarken bebeğimde kalabalık aile ortamında büyüdü. ilk günlerde herkese tek tek bakıp ağlasa da gelmemize yakın artık herkesi tanıyordu. birde nerdeyse hergün gördüğü bir arkadaşı oldu. birbirlerinin üzerine çıkma çabaları bizi çok güldürdü.

 birlikte oynadılar, pikniğe gittiler, hatta aynı ekmeği bile paylaştılar:) 

gelmeyi planladığımız hafta yusuf ateşlendi. daha önce aşı sonraları hafif ateşleniyordu ama ateşi hiç 38 in üzerine çıkmamıştı, gribal enfeksiyondan fitile rağmen 38 leri gördük. çok kötü 2 gece geçirdik bende grip oldum ama 2 gece hiç uyumadım dinlenmedim. kadınlar zayıftır fakat anneler güçlü sözünün ne kadar doğru olduğunu birkere daha gördüm.
dönüş beni çok korkutmuştu o yüzden eşimi önce gönderdik biz annemle döndük. 9 saatlik yolculuk olmasına rağmen yusuf bizi hiç üzmedi. geldiğimizde 5 gün annemde bizimle olduğundan farkedememiştim ama yusuf annem gidince çok  huysuzlandı 2 gün sürekli kucağımdan inmek istemedi ve sürekli kapıya gidip odaları gezmek istedi sanki birilerini arıyo gibi. sanırım minik kuş psikolojik olarak etkilendi
1 ay boyunca yusufu uyutma görevi annemdeydi ve ben inanılmaz rahattım çok zorlanırım sanmıştım ama benim miniğim ilk gün ve sonrasında beni uğraştırmadan uyudu

yusufun bu ayında neler yaptığına gelince artık koltuklara tırmanıyo ve tutunarak istediği yere gidiyo bu yerde genelde ya kumandanın yanı ya da laptopun yanında benim yanım oluyo
emekleyerek bütün odaları dolaşıyo keşfediyo. açık buzdolabı, doldurmaya çalıştığım bulaşık makinasının yere inmiş kapağı va kapısı açık banyo görünce yüzünde kocaman bi gülümsemeyle hemen hedefe ulaşma çabalarına giriyo
dedde babba gel gel ade de söylediği kelimeler, sanırım bide dayısının adı olan hakan dediğimde akka gibi bişey söylüyo 
uykusu artık düzene girdi, inanılmaz ama gerçek 8 buçuk 9 arası uyuyo:)
bense artık uzun bi aradan sonra normal hayata adapte olduğumu hissediyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder