19 Kasım 2011 Cumartesi

geçmiş....


tam 1 ay olmuş yazmayalı, bebişte 1 ay büyümüş, annesinin memleketine gitmiş 1 ay önce, orada tanışmış annesinin sevdikleriyle, kucaklardan inmemiş, 2 aylık kontrolüne gitmiş annesinin çocukken gittiği doktora, 6800 kiloya ulaşarak doktorun ilgisini çekmiş, bacağından aşıları yapılırken çok ağlamış ama kolundan verem aşısı yapılırken ağlamayarak hemşireleri şaşırtmış, annannesi onu kollarını kundak şeklinde sararak ve ayakta sallayarak uyumaya alıştırmış böylece gündüz uyku süreleri uzamış anneside biraz rahatlamış, sonra bi akşam oturması dönüşü dayısı eve kadar üşümesin diye koşarak kucağında taşımış teyzeside önden koşarak kapıyı açmış, istanbula dönüş otobüsünde çok ağlamış ne yapacağını şaşıran annesiyle babası onu otobüsün koridorunda battaniyesine koyup ayakta sallayarak uyutmuş, evine geldikten 4 gün sonra ateşlenmiş bu onun ilk ateşinin çıkmasıymış, bide üzerine kusunca annesi ağlamış, babasıda onları hemen doktora götürmüş, calpol şurup onu iyileştirmiş, şimdi iyiymiş.
işte yazmayalı hergün annesi ona bunları anlatırmış, minik prenste "aaağğğvv" diye karşılık verirmiş.


2 yorum:

  1. maşallahh :)bence en güzel zamanlarındasınız, bol bol kıymetini bilin bu zamanların. o tombiş yanakları öpmeyi nasıl canım çekti bir bilseniz, siz benim yerime bol bol öpüp koklayın olur mu :)

    YanıtlaSil
  2. aww!nazar degmesın!

    http://www.bernabozkurt.com/

    YanıtlaSil