20 Şubat 2012 Pazartesi

haftasonu..

bu haftasonunu evde yeğenini çok seven, kucağından indirmek istemeyen bir dayı olunca kendime bolca vakit ayırarak dinlenerek geçirdim, uzun zamandır mutfakta geçirdiğim zaman hızlıca birkaç yemeği yapmak kadardı, cumartesi mutfak maceram başarısız bi sufle denemesiyle sonuçlandı, sufleler fırında o kadar kabardı ki inince hemen söndü, küçücük kaldı üzerine de dondurma koyunca sanki bişey yiyomuş ama aslında yemiyomuş gibi bişey oldu, yedikten sonra eşimle kardeşimin yorumu, ilginç bişeydi oldu.

eşim istediğim bu kitapları almış, bu ara okumaya fırsat bulabilecekmiyim bilmiyorum ama mart sonunda planladığımız memleket ziyaretinde okuyabilceğim zamanım olacak.

gezgo'dan aldığım ayakkabılar cumartesi geldi, çoook beğendim.kargoyu verirken kargocunun yüzündeki artık buraya gelmek istemiyorum ifadesini görünce internet alışverişlerime bu aylık nokta koymaya karar verdim.yumikom iyice hareketlendi, artık anakucağında tutmak imkansız sürekli kalkmak bişeylere uzanmak eline almak istiyo ve bebek firarda...

10 Şubat 2012 Cuma

diş...


2 gece önce saat başı kalkmıştın hatta 40 dakikada bir. onun 1 gün öncesinde de dönmüştün yani salı günü. ben buna bağlamıştım geceki uykusuzluğunu dün çok sakindin bende dedim benim boynum ağrıyo diye sakin, beni düşünüyo. tam gece uykusu mücadelemize başlıycaktım ki farkettim, dişin çıkmışşş. sol alt dişin. artık tek dişli bi canavarsın:))
garip bi dinginlik çöktü üzerime, nasıl da hızlı büyüyosun, yetişebiliyomuyum acaba hızına??

1 Şubat 2012 Çarşamba

kar...


2005 ten beri istanbuldayım ve bi hayalim vardı; kar yağacak ben pierre loti ye gideceğim, istanbulu oradan izleyeceğim. ama 6 yıldır bunu yapamadım ya kar yağmadı ya yağdı ben istanbulda olmadım. 3 gündür hayalimdeki kar yağıyo bense kendime bi salep yapıp miniğimide kucağıma alıp camdan izlemekle yetiniyodum. bugün öyle baktık kar topu oynayanlara sonra baktım olmayacak içim gidiyo yakınlarda oturan arkadaşımı çağırdım. tam yusufu uyutmuştum geldiğinde. önümde uyanana kadar 40 dakikam vardı hemen hazırlanıp çıktım, zaten bize çok yakın yürüme mesafesinde 10 dakika. çok güzeldi, fotoğraf çektim, basılmamış karlara bastım, istanbulu izledim, kartopu yaptım, atacak kimse bulamadım:)
40 dakikada olsa çok iyi geldi.
eve gelince yine salebimi yaptım, resme yandan bakınca tarçın sanki kalp mi olmuş ne sevindim.